poëzietekening – 31/03/09 – a.c.g. vianen (komrij vs. mondriaan)

poëzietekening - 31/03/09 - a.c.g. vianen (komrij vs. mondriaan)

Een bewerking van het gedicht “De redding” van Gerrit Komrij zoals verschenen in:
Capriccio – de mooiste liefdesgedichten, pg 39
2002, Uitgeverij Thomas Rap, Amsterdam

Read Full Post »

poëzietekening – 17/03/09 – a.c.g. vianen

poëzietekening 17-03-09 a.c.g. vianen

Read Full Post »

poëziefoto – 03/03/09 – a.c.g. vianen

poeziefoto - 03/03/2009/ - acgvianen

Read Full Post »

poëziefoto – 17/02/09 – a.c.g. vianen

poëziefoto - 03-02-09 - a.c.g. vianen

Read Full Post »

poëzietekening – 03/02/09 – a.c.g. vianen

poëzietekening - 03/02/09 - a.c.g. vianen

speciaal gemaakt voor Krakatau

Read Full Post »

Voor je iPod (4) eelt – benne van der velde & marco de brabander

Eelt – Benne van der Velde & Marco de Brabander .mp3

Tekst, zang, melodie, compositie: Benne van der Velde
Piano: Marco de Brabander.

Voor Sandra

knuffel wat eelt van mijn hart, lief
de dief ben je niet, maar wat scheelt het
je deelt lief en leed en je heelt het
verward me met hoe je me ziet

ik help je niet aan je gerief, lief
voeg vrij toe aan mij en je steelt het
dat beet aleens eerder, verdeelt het
dit hart hoort heel aan jouw zij

vrij niet, knuffel me
vrij niet, maar knuffel me
vrij niet, maar knuffel wat eelt van mijn hart

zo heet ik met liefde je lief, lief
geen grieven en niemand verspeelt het
mijn hart bij de hand, je wilt het
niet kwijt, en óf ik dat weet

vrij niet, knuffel me
vrij niet, maar knuffel niet
vrij niet, maar knuffel wat eelt van mijn hart

vrij niet, knuffel me
vrij niet, maar knuffel niet
vrij niet, maar knuffel wat eelt van dit hart

Read Full Post »

Voor je iPod (3) – Mijn ervaringen met de liefde – Daniël Dee

Mijn ervaringen met de liefde – tekst Daniël Dee – muziek Peter de Groot .mp3

waar komt het altijd weer op neer
vrouwen mijn ogen schitteren als zich daarin spiegelen
vrouwen die mijn mond openen gelijk de poorten van hades
zodat mijn tong eruit rolt een rode loper van loopsheid
gedreven lichtzinnig alarmerend afkeurend fraai duister
pathologisch neurotisch gestoord narrig en de liefhebbers
kwijlend in het verse groene gras gekweeld gekwijnd en geknakt
en boven al de onhandelbare vrouwen
de onhandelbare vrouwen
de onhandelbare vrouwen

ik heb gejaagd als een puppy een vlinder
in mijn ongebreideld enthousiasme
beet ik soms per ongeluk een vleugel stuk

de liefde paradeerde arrogant voorbij
liet mij staan gillend achter dranghekken
als een veertienjarige groupie take that
zonder mij een blik waardig te gunnen

sporadisch scheen ik geluk te vangen
doch de hoogconjunctuur verwaaide en
in het verleden behaalde resultaten
bieden geen garantie voor de toekomst

nu is een vleugje voldoende
om mij in blaffen of grommen
hysterisch te doen uitbarsten

de kermis van de liefde
een suikerspin met cyaankali een spookhuis

met kwelgeesten een eeuwig draaiende draaimolen

een schiettent met mij als schietschijf
botsauto’s met altijd een fatale afloop

verstikkend aan een teveel
verloren door gebrek
en wat ik ervoor laat
en wat ervan komt
en wat het allemaal kapot maakt
en wat al niet meer
    al niet meer niet meer

de liefde en ik
we hebben het geprobeerd
maar we liggen elkaar niet zo goed

en uit de duisternis
begon plots een onzichtbaar publiek te zingen
onhoorbaar voor het menselijk oor
we weten het we weten het we weten het

Daniël Dee

[uit: 3D, uitgeverij Passage, Groningen 2002]

Read Full Post »