blessuretijd – peter van galen

lang- en breeduit op de de divan
denken dat je veranderd bent.
een schaduw legt zich naast je
neer en zucht al even diep.

plotseling een scheur in het plafond.
je komt al even rommelig
te overlijden als je nieuwe leven was.

Read Full Post »

confetti – peter van galen

ik heb de handen van een rand-
verschijnsel zegt ze en begint
haar oren schoon te peuteren.
ook zegt ze nog: vergeet mij maar.

ik ben haar allang vergeten
(of althans haar achternaam)
maar ik weet nog hoe het waaide
en hoe koud het was die dag

en de straten lagen vol met plastic
bekers en confetti. een heuglijk feit
was afgelopen.

Read Full Post »

…doing in a place like this? – peter van galen

het dorp dat ik tussen mijn dijen kraakte
kan ik nooit meer bezoeken
zucht de drinkende jongedame
van een jaar of vierenveertig

de kastelein draait een glas om een doek
de jukebox speelt een zomerhit
on a cloudy day
(een dag die altijd later komt)

ik durf niet meer te kijken
dus kijk ik uit het raam

op het trottoir aan de overkant
zie ik dan slenterend mezelf
en denk heel even zal ik zwaaien?

Read Full Post »