Posted in Gedichten, tagged de weg naar huis, gedicht, Gedichten, gratis, jan doornbos, krakatau, poëzie on 28/02/2009|
De weg is smal en bochtig hier,
als er een tegenligger nadert
moet er iemand uitwijken.
Jij bent iemand die uitwijkt.
De ruiten beslaan, nu we even stilstaan.
Hier stond ik aan het hek, zeg je,
hier wachtte ik tot iedereen thuis was.
Jij bent iemand die wacht.
Je kijkt naar het hek, naar het huis
dat je meende te kennen en vraagt je af
of er daar iemand thuis is.
Maar je weet beter.
Je hebt er gewacht.
Je bent uitgeweken.
Posted in Gedichten, tagged gedicht, Gedichten, gratis, jan doornbos, krakatau, poëzie, snijverlies on 28/02/2009|
De tuin ademt vanmorgen geesten uit
die samenspannen, handen vasthouden,
maar dan worden ontbonden door
de naderende zon. Een krokus opent
zelfbewust zijn paarse mond. Onbeduidend
leven is hier niet te vinden.
Jij hebt je teruggetrokken in een regenbui,
weerbarstige gedachten van je af gewassen,
de twijfels uit je haar gekamd, je lippen
tot de tanden bewapend. Jij bijt de angst
wel van je af.
Ik zou een vreemd insect willen ontdekken
dat ik je nog kan tonen voordat wij
vertrekken. Dat we bij ons kunnen dragen
als een amulet, want
scalpels snijden aan twee kanten.
Posted in Gedichten, tagged gedicht, Gedichten, gratis, jan doornbos, krakatau, pechvogel, poëzie on 28/02/2009|
Misschien vind je de weg nog terug, naar zee.
Jij hoort door golfdalen te glijden, met hoge bogen
over kliffen heen te keilen, leunend op de wind
en met je lange neus omlaag gericht.
Jij bent een beest van zout en nat, te groot voor
dit benepen binnenland. Je vleugels zijn te lang,
te smal voor in de stad, ze lijken hier, tussen die
akelige daken, van onhandelbaar papier.
Ik hoop dat je de weg weer vindt, naar zee.
Want landerige meeuwen lachen je maar uit en
kraaien zeuren aan je doodvermoeide kop terwijl
je wiekt en bochelt door de veel te zoete lucht –
ze kennen je nu eenmaal niet, behalve bij gerucht.
Wat doe je hier, bezopen dier. Waar hoop je op?
Posted in Gedichten, tagged arjan keene, gedicht, Gedichten, gratis, krakatau, poëzie, slow poetry on 27/02/2009| 2 Comments »
Traagheid is een eigenschap
van iets dat goed is,
zei iemand al eens eerder.
De dichters van vandaag
reageren moeizaam op
de stuiptrekkende tijd,
zegt nu een ander.
Het bloed stroomt en spreekt
in strofen van beleefde tijd,
trekt aders vol morfine uit
zolderopgeruimde dozen
gelabeld met herinneringen.
Poëzie is van nature slow,
het wil de tijd liefst
doodzwijgen.
Er wordt niet minder gelezen,
maar wel steeds meer van
alsmaar minder. Er wordt
ook steeds minder van
weinig meer begrepen.
Daar is geen manifest voor
nodig hoor. Trek ten strijde
met papieren vlag en geslepen
potlood in de hand. Wapen u
tegen de kredietkritiek, toon
de tanden van de tijd.
Word dichter van uw slowland.
Posted in Gedichten, tagged arjan keene, gedicht, Gedichten, gratis, krakatau, poëzie, uomo conflictus on 27/02/2009|
Als ik zo om mij heen kijk
denk ik: deze wereld is niet af.
Er zitten scheuren in de vloeren,
het stucwerk brokkelt aan de naden,
de trappen wankelen de hoogte in,
de waterleidingen staan op knappen.
En de bewoners hebben niet geleerd
dat om elkaar te leren begrijpen
ze eerst zichzelf moeten zien
zoals ze daadwerkelijk zijn.
Men prevelt aan de klaagmuren
dat alles beter is bij de buren,
of dat ze zoveel slechter zijn.
De Verenigde Naties zijn verdeeld,
de Verenigde Religies nog niet
eens in oprichting.
Er is niemand meer die wijn
kan maken uit water, niemand
doet water bij de wijn, er is
te veel zout, te weinig zoet.
Als evolutie het antwoord is,
waarom is die slak nog steeds
zo traag? Briljant ontworpen
met dat eigen huis, maar toch
ontbreekt er iets.
Ik zie vooral empirisch bewijs
voor gehaast creationisme.
Had dan godverdomme die laatste
dag ook nuttig besteed.
Posted in Gedichten, tagged arjan keene, gedicht, Gedichten, gratis, honderd strafregels, krakatau, poëzie on 27/02/2009| 2 Comments »
Ik laat me niet uit het veld slaan. (10x)
Ik weiger me te conformeren aan. (10x)
Ik kan geen nieuw geluid meer zien. (10x)
Wie schrijft die blijft telt eerst tot tien. (3x)
Ik geloof niet dat alles al gezegd is. (10x)
Ik geloof sowieso niets dat gezegd is. (10x)
Ik weet dat ik niets zeker weet. (10x)
Wie blijft die twijfelt of iets alles weet. (3x)
Ik ben niet wie je denkt dat ik ben. (10x)
Ik ben wie je denkt dat ik ook niet ben. (10x)
Ik besta zelfs als er niets bestaat. (10x)
Wie leest ziet juist wat er niet staat. (3x)
Uw advertentie had hier niet misstaan. (1x)
Posted in Gedichten, tagged gedicht, Gedichten, gratis, joris miedema, kinderbouwpakket, krakatau, poëzie on 26/02/2009|
er zwerft al maanden een zucht
door haar lichaam
zo sliep ze luchtig het bed zacht
tot het vijver werd
met kikkerbeet en karpers
die de kreukels in het hoeslaken
verder door de war kabbelde
een ooievaar deed een stapje terug
toen de deur wind binnenwiegde
boertjes door de brievenbus vielen
en een hoofdje uit de oven groeide
ze opende de koelkast in haar buik
er stond een man in
hij gaf haar een handje
Posted in Gedichten, tagged amandelboom, gedicht, Gedichten, gratis, joris miedema, krakatau, poëzie on 26/02/2009|
er hangt een leugen in de boom
takken kijken bedrieglijk
over het pad
onder elke steen
schuilt een mening
een oorworm verliest zijn oor
kruipt de grond in
kraaien vliegen uit als strop
en pikken zijn schelp geluidleeg
achter bladeren
zitten beschuldigingen verstopt
de wind blaast ze alle kanten uit
maar ze houden hun nerven stijf
Posted in Gedichten, tagged gedicht, Gedichten, gratis, joris miedema, krakatau, opa, poëzie, speeltoestel on 26/02/2009|
opa doet een speeltoestel na
ligt op zijn buik
in de tuin
tussen zijn ribben
zit al jaren een kind
dat niet meer
terug kan klimmen
hij hoort een ontsteking
in zijn oor als moeder
naar hem toeloopt
hem wat aarde voert
zijn hart is net een vetplant
als er weer oorlog
door zijn polsen stroomt
De Contrabas Kortsluiting Lucifer in het hooi Harmens’ hoofd Hanz Mirck Benne Poëzierapport Perdu
krakatauonline.wordpress.com 